Κύμα
2022
Ξυλογραφία
40 x 50 εκ.
Το κύμα παρέσυρε την ζωή, τον πολιτισμό, την ιστορία, αλλά ποτέ δεν τα έσβησε. Η θάλασσα είναι δρόμος, μνήμη, είναι η αρχή μας.
Αφιερωμένο στους παππούδες μου, Γρηγόρη και Στρατή και στις γιαγιάδες Λίζα και Αναστασία. Δεν σας ξεχνώ ποτέ.
«Φεύγω απόψε το βράδυ. Δεν το ήθελα. Με ανάγκασαν να ακολουθήσω. Με αναγκάζουν να κρυφτώ. Πώς έγινε όλο αυτό; Μπορεί να καταλάβω κάποτε. Ισως μπορέσω αργότερα να ξέρω περισσότερα πράγματα και να σκεφτώ. Τώρα βλέπω μόνο σκοτάδι.Ακούω μόνο τον φόβο μου. Αφουγκράζομαι μόνο τις φωνές των ανθρώπων που η ζωή τους γύρισε ανάποδα μέσα σε μια στιγμή. Θα σας θυμάμαι,εσάς,όσους αγαπώ. Θα μου λείπετε εκεί που πάω. Θα σας πεθυμώ. Τι κρατάει ο άνθρωπος φεύγοντας από το σπίτι του,από τη ρίζα του,από αυτό που πίστεψε ότι είναι η ζωή του; Οταν φεύγει όπως εγώ κρατάει μόνο την ελπίδα.Τι είναι η ελπίδα; Πίστη ή υπεκφυγή; Κάτι που μπορεί να συμβεί ή κάτι που θέλει να πιστεύει ότι θα συμβεί για να μη χάσει το μυαλό του; Δεν ξέρω.
Σας χαιρετώ όλους και σας αφήνω την αγάπη μου.
Αλέγκρα»
Ξυπόλητοι Ηρωες, Μήτσιαλη Αλεξάνδρα